Η παχυσαρκία είναι πολυπαραγοντική νόσος η οποία ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Είναι ύπουλη νόσος με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους ίδιους τους πάσχοντες αλλά και για το περιβάλλον τους. Τα σημαντικότερα αίτια είναι η κληρονομικότητα, η κακή διατροφή, η καθιστική ζωή, η κακή διαχείριση του ελεύθερου χρόνου, το άγχος κ.α. Σε μεγάλο ποσοστό προκαλεί ή επιβαρύνει σοβαρές παθήσεις όπως τη στεφανιαία νόσο, το σακχαρώδη διαβήτη, το καρκίνο του παχέος εντέρου, της μήτρας και να προκαλέσει μέχρι και το θάνατο. Έρευνες απέδειξαν ότι στο δυτικό κόσμο είναι η πρώτη αιτία θανάτου που μπορεί να αποφευχθεί.
Η παχυσαρκία έχει διάφορα στάδια εξέλιξης. Στο αρχικό στάδιο οι πάσχοντες συνήθως δε την αναγνωρίζουν και δεν δίνουν τη πρέπουσα σημασία στην θεραπεία της. Θεωρούν ότι πρόκειται για λίγα κιλά παραπάνω και ότι το πρόβλημα είναι απλά αισθητικό. Πολλές φορές δίνουν στον εαυτό τους δικαιολογίες και ελαφρυντικά με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε πιο προχωρημένα στάδια παχυσαρκίας. Οι περισσότεροι καταλήγουν σε αδιέξοδο ως προς την θεραπεία, καθώς επιλέγουν λανθασμένους τρόπους για να την αντιμετωπίσουν.
Η παχυσαρκία θεωρείται χρόνια πάθηση. Για το λόγο αυτό η θεραπεία της πρέπει να στοχεύει σε μακροχρόνιο αποτέλεσμα και να έχει την έγκριση της ιατρικής επιστήμης. Επιβάλλεται ο μεθοδικός σχεδιασμός της, με βάση το στάδιο της νόσου, τον τρόπο ζωής του ασθενή και τις διατροφικές του συνήθειες. Τα τελευταία χρόνια οι εξελίξεις στον τομέα της χειρουργικής έδωσαν νέες δυνατότητες στην θεραπεία της νοσογόνου παχυσαρκίας, με πολύ καλά αποτελέσματα. Νέες τεχνολογίες όπως η Λαπαροσκοπική και η Ρομποτική χειρουργική, καθώς και νέα χειρουργικά υλικά έχουν δώσει στην Χειρουργική της Παχυσαρκίας την ικανότητα να δίνει λύσεις σχεδόν ανώδυνες και με ελάχιστη παραμονή του ασθενή στο νοσοκομείο. Οι ασθενείς οδηγούνται πολύ πιο εύκολα στην χειρουργική αντιμετώπιση του προβλήματος τους, εφόσον οι περισσότεροι έχουν συζητήσει με ασθενείς που έζησαν την εμπειρία ενός Λαπαροσκοπικού χειρουργείου και βλέπουν ήδη σε αυτούς τα αποτελέσματα. Η Χειρουργική της Παχυσαρκίας έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των ασθενών, αλλά και των ιατρών όλων των ειδικοτήτων, οι οποίοι πλέον κατευθύνουν τους ασθενείς τους στην χειρουργική, ως τη μόνη λύση στη νοσογόνο παχυσαρκία.
Ενδεικτικές χειρουργικές επεμβάσεις κατά της Παχυσαρκίας:
Ενδογαστρικό Μπαλόνι
Αποτελεί αναστρέψιμη, ελάχιστα επεμβατική πράξη για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Περιορίζει την ποσότητα του φαγητού που μπορεί να δεχθεί το στομάχι. Η μείωση της ποσότητας των φαγητών σημαίνει αυτόματα μείωση των καθημερινά προσλαμβανόμενων θερμίδων.
Γαστρικός Δακτύλιος
Η τοποθέτηση γαστρικού δακτυλίου είναι μια χειρουργική μέθοδος που βοηθάει ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία να περιορίσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό το πλεονάζον βάρος τους. Eίναι μια «έξυπνη» συσκευή που ξεγελάει τον οργανισμό δίνοντας του την αίσθηση ότι έχει μικρό στομάχι.
Γαστρικό Μανίκι / Sleeve
Το χειρουργείο περιλαμβάνει την αφαίρεση των δύο τρίτων του στομάχου. Το τμήμα που απομένει έχει το σχήμα μανικιού γι αυτό και ονομάζεται γαστρικό μανίκι (sleeve). Με το χειρουργείο η μείωση της ποσότητας του φαγητού, επιτυγχάνεται με δύο τρόπους.
- Το στομάχι έχει πλέον πολύ μικρή αποθηκευτική ικανότητα και διογκώνεται με ελάχιστη ποσότητα φαγητού. Το αποτέλεσμα είναι να νιώθουμε κορεσμό άμεσα.
- Στο τμήμα του στομάχου που αφαιρέθηκε υπάρχουν κύτταρα που παράγουν μια ορμόνη που ονομάζεται Γρελίνη. Η ορμόνη αυτή διεγείρει την όρεξη. Μετά από την αφαίρεση το αίσθημα της πείνας μειώνεται δραστικά.
Χολοπαγκρεατική Παράκαμψη
Η επέμβαση αυτή συνδυάζει τα πλεονεκτήματα των τεχνικών περιορισμού με εκείνα των τεχνικών δυσαπορρόφησης. Αφαιρείται μεγάλο τμήμα του στομάχου και αυτό που απομένει ενώνεται με το τελικό τμήμα του λεπτού εντέρου. Θεωρείται αποτελεσματική σε άτομα με πολύ υψηλό ΒΜΙ.
Γαστρικό Bypass
Είναι μια επέμβαση δυσαπορρόφησης και λιγότερο περιορισμού που εφαρμόζεται σε παχύσαρκους που εμφανίζουν σημαντικό μεταβολικό σύνδρομο. Λαπαροσκοπικά διαιρείται το στομάχι σε δύο τμήματα και ενώνεται με τμήμα λεπτού εντέρου. Οι τροφές ακολουθούν μια σύντομη πορεία προς το παχύ έντερο και η απορρόφηση του λίπους περιορίζεται σημαντικά.